Brief van Dr. Ove Svidin, idealist

 

Beste vrienden,

Mijn reis naar Puttaparthi ter gelegenheid van een zakenreis, één week vóór de vijfenzeventigste verjaardag van Sai Baba, heeft mij tot de volgende ervaringen en beslissingen gebracht.

1. De ashram was erg vol. Op donderdag 23 november 2000 kon ik de ashram niet binnenkomen. Mijn vergadering was in het Sai Renaissance hotel, dus waarom zou ik me zorgen maken. De Indiase kranten verschenen met een geïllustreerd hoofdartikel over alle zegeningen die van Sai Baba kwamen. Blijkbaar geschreven en betaald door de Sai organisatie om goed voor de dag te komen.

2. ’s Zaterdags verschenen de Indiase kranten met een gecoördineerde publicatie betreffende de aantijgingen tegen Sai Baba. Natuurlijk verscheen geen van deze kranten in Puttaparthi. Waarschijnlijk had de Sai organisatie alle beschikbare kopieën opgekocht. Blijkbaar een poging van de Sai organisatie om de schijn zo lang mogelijk op te houden.

3. ’s Zondags was de ashram nog steeds zeer vol. Ik schatte dat slechts 2% van de bezoekers niet-Indiërs waren.

4. Maandagmorgen. Ik ging om 4.30 v.m. naar de rijen in de ashram. Ik was verbaasd dat ik slechts een plaats kon vinden op ongeveer 15 tot 20 meter afstand van de plek waar Sai Baba voorbij zou komen. Om 6.45 v.m. liep hij snel voorbij, nam geen brieven aan en begaf zich haastig naar het balkon. Maakte hij zich zorgen over iets? Was hij verontrust?

5. Dinsdagmiddag kreeg ik de mogelijkheid om de heer Chakravarthi, hoofdadministrateur van de ashram, te spreken. Hij was nerveus, zacht uitgedrukt. Zijn handen gingen zoekend over de tafel, in de laden, bewogen met een potlood, zonder ergens rust te vinden. Hij herkende mij van drie jaar geleden, en na een kort telefoongesprek regelde hij een plaats voor mij in de darshan de volgende morgen.

6. Op woensdagmorgen ging ik op mijn bepaalde plaats zitten tegenover de ronding van het ‘balkon’. Toen Sai Baba voorbijkwam, hield ik mijn bord omhoog, waarop met grote letters stond: INTERVIEW A.U.B Hij ging links van mij voorbij op een afstand van drie meter, en toen hij mij, en een oude devotee die naast mij zat, zag, scheen hij, in plaats van dichterbij te komen, ons te mijden en richtte zijn stappen naar het balkon. Vergeefs wachtend bleef ik daar drie uur zitten. Vandaag dus geen interview.

Ik bracht mijn zorgvuldig opgestelde brief naar het postkantoor en stuurde deze naar hem, twee uur voordat ik van het vliegveld van Puttaparthi zou vertrekken. Mijn besluit kwam vanzelf:

‘Vaarwel, Sai Baba. Het is niet mijn taak om verder in deze zaak te graven.’

‘De Indiase Regering is goed geïnformeerd en legt de laatste hand aan het Sai Baba verhaal. Hoe het ook zal aflopen, het zal uiteindelijk een goede film zijn!’

Mijn filosofische gevolgtrekkingen zijn:

1. Sai Baba heeft de taak van God gekregen om een einde te maken aan dit aloude voorbeeld van afgodendienst, dat wil zeggen: een menselijk wezen als God te aanbidden en zo devotees kritiekloos te doen geloven in de interpretaties van een sekteleider en zijn organisatie.

2. Gezien de huidige beweging voor geestelijke ontwaking, zijn geen tussenpersonen, zoals priesters, goeroes, avatars, culten of sekteleiders meer nodig.

3. Nu kan een ieder van ons mensen onze ‘Ware relatie met God’ vaststellen.

4. En daarom ligt mijn persoonlijke taak in Zweden. Protestantisme, de grootste sekte ter wereld, moet ontmaskerd worden vanwege misbruik van gezag en macht. Aldus kwam uiteindelijk mijn goed voorbereide bezoek aan Puttaparthi en Sai Baba’s ashram tot een nuchtere anticlimax. Hoe dan ook, een keerpunt en einde van een duizendjarig tijdperk, waarin religies beweerden de waarheid in pacht te hebben en het recht om persoonlijk voordeel te behalen achter een ‘gordijn van schande’.

‘Vaarwel, religies! Lang leve het ontwaken van ons Kosmische Zelf’.

Zie, voor de volledigheid, hieronder de inhoud van de laatste brief die ik postte naar de heer S.B. Ik twijfel eraan of hij die zal lezen, want er zit geen cheque in de envelop.

Groeten, OVE

Geachte Sathya Sai Baba,

‘Avatars verschijnen in de wereld om de mensheid de weg der liefde te leren (Digest p.25) Het is mijn diepste overtuiging als filosoferend idealist:

a. Dat, gezien een wereldomvattend geestelijk ontwaken, de avatar voor iedereen zal zijn gekomen als een "Christus Bewustzijn" of "Ik Ben Bewustzijn". Tussenpersonen, zoals priesters, goeroes, religies of spirituele organisaties zullen in de toekomst minder belangrijk zijn.

b. Dat alle mensen moeten bidden tot de Allerhoogste Schepper om een vriendelijker manlijke seksuele energie voor de volgende fase van het Leven op Aarde.

c. Dat uw levensmissie een belangrijk keerpunt moge worden en een zinvolle les in een tijd dat goddelijke Liefde volgens belofte de aarde zal overstromen. Met het diepste respect voor de avatargedachte uit de vedische filosofie en uit eerbied voor het leven als een gave van God, geef mij alstublieft een interview voor een wijsgerig gesprek over het volgende:

1. Dat u, Sai Baba, de volledige persoonlijke verantwoording op u neemt voor de schade die u jongens en jongemannen hebt berokkend door uw seksuele handelingen.

2. Als u bepleit dat ‘uw leven uw boodschap is’, verklaar dan alstublieft uw seksuele leven aan een niet-begrijpende mensheid.

Met oprechte groeten,

Dr. Ove Svidin, idealist

Bijgesloten:

- Conny Larsson: ‘Open brief aan Sathya Sai Baba’

- Britt Mary Anden: ‘Aan iedereen die bezorgd is over seksueel misbruik van jongemannen en kinderen, hetgeen over Sai Baba is gerapporteerd.