Mijn verhaal over Sai

 

Door Jed Geyerhahn

JGeyerhahn@aol.com mailto:JGeyerhahn@aol.com

Voor het eerst gepubliceerd mei 1997, op The Neural Surfer

http://members.tripod.com/dlane5/saiessay.html

Mijn verhaal over Sai gaat over wat ik verplicht ben over hem te vertellen..Ik heb drie ringen gekregen, veel interviews gehad en heel veel persoonlijke aandacht. Ik was zeer bevriend met Hal Honig, een kennis van Sam Sandweiss en anderen. Deze namen zeggen jullie misschien niet veel, maar in Sai-kringen zijn het prominente namen. Mijn tante Elizabeth Elwell, een bekende bhajan-lerares, die negen jaar in de ashram van Puttaparthi heeft gewoond, is nog steeds actief in de organisatie in New Hampshire. Ik heb ringen, foto’s waarop ik met Baba te zien ben en zou nog meer getuigenverklaringen kunnen geven van goochelarij. Zoals ik zei, ik heb dit allemaal nodig en ik ben zeer blij dat ik deze gelegenheid heb …

Mijn eerste getuigenis wat goochelarij betreft, was in Brindavan. Ik zag Baba uit zijn privé-kamer komen en gaan zitten. Toen hij daar zat, zag ik een groot gouden horloge onder zijn kleine handpalm, dat hij zonder enig succes trachtte te verbergen. Een ogenblik later maakte hij de bekende beweging met zijn hand, alsof hij het ding materialiseerde en gaf het horloge toen aan een student. Bij een volgende gelegenheid zag ik dat Baba naar iets reikte tussen de kussens van zijn stoel en hij maakte weer de bekende draaiende beweging en liet aan iedereen een kleine houder zien, gevuld met vibhuti, een grijze as. Toen ontdekte ik dat achter zijn stoelkussen iets glimmends zat, en hij trachtte heel voorzichtig het kussen te verplaatsen om het voorwerp te verstoppen.

Op een andere keer nam hij van een man een oude armband, hield hem in zijn holle hand en blies er driemaal op, tegelijkertijd bewoog hij zijn hand op en neer. Bij de laatste beweging stopte hij de ketting in de zijkant van zijn stoel. Deze verdween tussen de grote stoelleuning en zijn been.Vervolgens nam hij voorzichtig iets uit zijn andere hand, maakte de draaiende beweging en gaf de man een nieuwe armband. Wat de situatie werkelijk grappig maakte, was, dat Sai Baba vergat de oude armband uit zijn stoel te halen toen hij wilde vertrekken. Dus toen hij opstond, lag de oude armband daar open en bloot ten aanzien van iedereen in de kamer. Een student die bij mij was, en Baba zeer was toegewijd, raapte hem op, keek ernaar en bevestigde dat het de oude armband was. Toen Baba terugkeerde en zijn fout ontdekte, gaf hij de student, die vlak voor Baba’s stoel zat en de armband goed kon zien, een flinke uitbrander.Toen ging Baba weer zitten, raapte bliksemsnel de armband op en stopte hem zeer handig weg aan de buitenkant van de stoelleuning. Daar zitten geen zakjes, maar een heel lange zoom en de leuningen van de stoel waren groot genoeg om heel veel dingen in op te bergen.

Het is ook bekend dat prominente figuren van de Indiase regering tamelijk vaak Sai Baba een bezoek brengen. Zelfs de president van India. (Toen ik in India was, was de president bij Sai Baba op bezoek. Dan ontstaat er een geweldige commotie en verdringen de Indiërs zich op het darshanplein om de president te zien, en niet Sai Baba). De studenten weten ook dat Sai Baba de boel voor de gek houdt en helemaal niets materialiseert. Zij krijgen echter een zeer goedkope opleiding en daarom houden zij hun mond dicht. De student met wie ik het meest praatte, wilde mij niet meer vertellen van wat hij wist, maar ik ben er zeker van dat het de studenten betrof die de nacht met Baba doorbrachten. Dat weet ik, omdat hij mijn vragen niet verder wilde beantwoorden. Iedereen weet dat Sai Baba studenten heeft die de nacht met hem doorbrengen. Zij blijven op om hem ’s nachts te ‘dienen’. Het is een openbaar geheim hoe zij Baba van dienst zijn, maar er komt weinig van naar buiten, omdat geen enkele student uit de school van Sai Baba getrapt wil worden. Zoals gezegd, zij ontvangen daar een goede opleiding, die heel goedkoop is. Ik zeg met opzet ‘heel goedkoop’, omdat velen denken dat die opleiding kosteloos is, maar dat is niet het geval. De studenten betalen voor kost en inwoning, hetgeen voor velen tamelijk duur is. De opleiding zelf is gratis, maar toch moeten er rekeningen worden betaald.

Hiermee bedoel ik mijn zeer verdachte ervaringen met Sai Baba. Tijdens mijn tweede reis naar Sai Baba kreeg ik vier interviews. Iedere keer dat ik bij Baba was, ging zijn hand langzaam in de richting van mijn kruis. De eerste keer was dat een lichte tik, de tweede keer een directe aanraking en de derde keer greep hij mij vast in mijn kruis en zei , terwijl hij mij met strenge blik in mijn ogen keek: ‘Jij bent zeer zwak!’ Onnodig te zeggen dat hij mij bang en volkomen in de war maakte. Ik voelde mij ontbloot van elke seksuele hartstocht, hoewel ik een gezonde zestienjarige jongen was, een producent van manlijke hormonen Ik sprak met niemand over deze ervaring. Tijdens het laatste interview vroeg hij mij mijn broek te laten zakken. Ik was volkomen verbijsterd en daarom deed hij het voor mij. Toen maakte hij vibhuti en wreef mijn geslachtsdelen ermee in. Op mijn derde reis deed hij hetzelfde, maar toen wreef hij mijn genitaliën in met olie. Gelukkig had ik zoiets erg nooit eerder meegemaakt, maar ik voelde me vernederd, toen ik zijn ware bedoelingen doorhad. Ik voelde dat ik werkelijk een zekere reinheid, die ik had willen blijven koesteren, kwijt was.

Toen ik tenslotte toch vertelde wat mij was overkomen, waren de eerste twee reacties om er nooit met anderen over te spreken, omdat alles uit z’n verband zou worden getrokken en verkeerd zou worden opgevat. Toen praatte ik er met anderen van mijn leeftijd over en zij vertelden mij hetzelfde te hebben meegemaakt..Ik vernam zelfs de vreselijke verhalen over kinderen, die twee maal in de week bij Baba kwamen en ‘seksspelletjes’ met hem speelden, of iets dergelijks. Bij deze ontmoetingen was orale seks en masturbatie heel gewoon. Veel van mijn vrienden vertelden mij hoe Baba probeerde hen aan te raken, maar dat zij dat niet toelieten.

Ik moet dit werkelijk nog eens beter opstellen. Dit is voorlopig maar een schets van wat ik heb meegemaakt. Elk commentaar kan nuttig zijn en met dit materiaal mag je doen wat je wilt. Je kunt ook mijn emailadres naar iedereen sturen die contact met mij wil maken.

JGeyerhahn@aol.com. Ik zou zeer dankbaar zijn met een x-aantal devotees die hetzelfde met Sai Baba hebben meegemaakt, te kunnen spreken. Het moedigt mij dan misschien aan om dit alles sneller te hebben verzameld, en zij zouden mij misschien helpen het geheel iets uitgebreider te kunnen opstellen.

Met hartelijke groet,

Jed