Sai Baba heeft mij gemolesteerd.

Deel 1

 

Van het hierna te lezen getuigenis is men nog bezig de authenticiteit ervan te verifiëren. (Redactie www.exbaba.nl)

Bericht van http://www.network54.com/Hide/Forum/106920

Datum: 13 november 2001, om 19.49 u.

Door John Bright.

Voor mij persoonlijk is het debat rondom Sai Baba voorbij. De basisfeiten zijn deze:

Ik ben Amerikaan. Ik heb van 1994-1996 ononderbroken in de ashrams van Sai Baba gewoond. Zoals de meeste volgelingen die in zijn ashrams verblijven, volgde ik hem overal waarheen hij reisde: zijn ashram in Puttaparthi, in Brindavan (Whitefield) in Kodaikanal enzovoort.

Gedurende het grootste deel van die twee jaar ben ik volkomen door Baba genegeerd, totdat ik in 1996 samen met een groep Amerikaanse medegelovigen voor een interview werd binnengeroepen. Tijdens dit groepsonderhoud verleende hij mij een privé-interview. Gedurende dit privé-gebeuren molesteerde hij mij seksueel.

Geen andere uitleg mogelijk.

Van mijn kant was er geen sprake van een verkeerde interpretatie: Sai Baba probeerde niet mijn kundalini op te wekken noch ging het om een van de honderden andere rationalisaties en ontkenningen die toegewijde gelovigen bedenken.

Het was ook geen kwestie van onreine, egoïstische, aardse gedachten van een gewone sterveling die de reine goddelijke mens niet begrijpt wiens daden worden geboren uit een oneindige geest zo uitgestrekt en complex dat het de capaciteiten van de beperkte, eindige menselijke gedachten te boven gaat om deze correct te beoordelen en te begrijpen.

Als hij mijn kundalini wilde activeren, waarom probeerde hij dan mij zover te krijgen dat ik zijn stijve penis in mijn mond stopte?

Een volgend punt is dit: indien er geen grasspriet beweegt buiten zijn wil, waarom zou hij dan niet de kundalini van ons jonge mannen, in enkele gevallen jongetjes, kunnen activeren door het alleen maar te willen (sankalpa) of door zijn gedachtekracht?

Wat betreft het argument dat hij dit doet om de devotees het genoegen te gunnen van de nauwe aanraking met het goddelijke, dat slaat werkelijk nergens op. Iedereen aan wie dit is overkomen, is meestal ernstig getraumatiseerd en verlaat Sai Baba voorgoed. (Vert.: voor Indiase jonge mensen geldt dit zeker niet. Meestal is hun hele omgeving door het Babageloof geïnfecteerd en dreigt altijd de sociale isolatie.)

Ik geef toe dat het moeilijk is deze verhalen over seksuele molestatie te geloven wanneer je leest wat Sai Baba de mensheid leert: universele liefde, geweldloosheid, voedsel geven aan de armen, help immer - kwets nimmer. Eigenlijk, indien ik niet uit eigen ervaring kon spreken, zou ik die verhalen waarschijnlijk zelf niet geloven.

Toen ik in 1996 na mijn traumatische ervaring met Sai Baba naar Amerika terugging, heb ik minstens twee jaar lang uit alle macht geprobeerd genezing te vinden en mij geestelijk enigszins staande te houden. Ik heb niet getracht om aan een volgeling te vertellen wat er met mij gebeurd was, want ik wist dat zoiets doelloos zou zijn.

Er wordt aan devotees voorgehouden dat zij geen negatieve gedachten mogen koesteren en deze onmiddellijk in de kiem moeten smoren; elke gedachte die staat tegenover de idee 'Baba is God', wordt in het denken van de vurige volgeling beslist gerangschikt onder de negatieve gedachten.

Pas toen ik de septemberoktober 2000 uitgave zag van het tijdschrift Nexus, begon ik werkelijk een mogelijkheid te zien om aanhangers te bereiken en ze te overtuigen van de werkelijkheid van hetgeen ik had beleefd.

De uitgave bevatte een artikel met het opschrift: Sai Baba: Een goeroe die in de fout is gegaan? (Sai Baba: A Guru Gone Wrong?) Het was de eerste keer dat ik het rapport De Bevindingen (The Findings) las van Faye en David Bailey. Daarin stonden ervaringen die met de mijne overeenstemden. Ik wist nu voor het eerst dat ik over geloofwaardig bewijsmateriaal beschikte waarmee ik mijn verhaal kracht kon bijzetten. Ik wist dat er toch nog een kans was volgelingen te overtuigen met mijn belevenissen mocht ik dat ooit proberen.

Oude devotee luistert onbewogen en heeft zijn eigen excuus alweer klaar.

Tot op vandaag is het gebleven bij een eerste en enige poging tijdens het bezoek aan een oude Sai-vriend. Ik vroeg hem of hij had gehoord van de verhalen in Nexus en hij antwoordde bevestigend. Tot mijn verbazing scheen hij er niet door ontsteld geraakt of ook maar geïrriteerd. Hij erkende ook dat hij zich bewust was van de kritische verhalen over Sai Baba op het internet. Hij zei dat hij daar veel boosheid in gevonden had. Zonder in bijzonderheden te treden gaf ik hem toen te kennen dat ik soortgelijke ervaringen had gehad.

Hij zei dat hij Sai Baba een beetje anders zag dan de meeste mensen, dat voor hem Sai Baba geen God was maar een gevorderd spiritueel wezen dat desondanks nog bezig was de ladder naar de volmaaktheid te beklimmen - een Advahut.

Wat mijn vriend vervolgens te vertellen had kwam hierop neer dat wij allemaal, inclusief hijzelf, seksuele verlangens hebben, ieder met een eigen seksuele voorkeur.

Het bezoek werd abrupt afgebroken omdat hij een afspraak had. Bij mijn vertrek zei ik eenvoudig dat hij die dingen anders interpreteerde dan ik.

Ik verhuisde toen naar een andere stad en heb sindsdien niet meer met hem gesproken, maar ik hoop dat nog wel eens te doen.

Ik ging enigszins verdoofd bij hem vandaan: op welk punt had ik verkeerd gesproken of gehandeld? Terwijl ik naar huis reed ging het door mijn hoofd dat mijn vriend misschien wel vond dat ik iemand aanviel op zijn recht te kiezen voor een homoseksuele levensstijl. Dat was niet het geval Ik viel een man aan die beweert dat hij God is, die beweert dat hij vrij is van alle wereldse begeerte maar die tegelijkertijd regelmatig jonge mannen en jongens tegen hun wil molesteert.

Zelfs wanneer ik de stelling aanvaardde dat hij een advahut was, dan zou dat voor Baba's activiteiten nog geen excuus zijn. Een onlosmakelijke deel van de spirituele vooruitgang, tenminste in de oosterse spiritualiteit, is immers het afzweren van lichamelijke verlangens en wereldse begeerten. Desondanks is Sai Baba's seksuele verlangen veel sterker dan de begeerte van de zogenaamde gewone man die verzonken is in de modder der wereldse illusie (maya) of van de cyclus van geboorte en dood (samsara). Was hij een advahut, dan zouden wij uit dien hoofde van hem kunnen verwachten dat hij wat meer beheersing had verkregen ten aanzien van zijn lichamelijke begeerten dan de gemiddelde sterveling. Dus van welke kant je het ook bekijkt, de advahut is geen argument dat hout snijdt.

Zo eindigde dus mijn eerste en tot op dit ogenblik enige poging om met mededevoties over mijn belevenis te spreken. Ik moet toegeven dat ik het ongeloof van een toegewijde of ware gelovige beter kan begrijpen dan wie ook. Als het erom ging dergelijke dingen te ontkennen

was ikzelf ooit de allerergste; totdat ik door Sai Baba werd verkracht. Ik wilde nooit luisteren naar iemand die ook maar in de verste verte kritiek uitte op hem. Wanneer iemand het probeerde, liep ik altijd weg en als dat niet mogelijk was, sloot ik mijn oren zo goed en zo kwaad als het ging.

Wanneer je probeert aan een vurige volgeling een belevenis te vertellen zoals ik heb gehad, geloven zij dat jij ofwel opzettelijk zit te liegen, ofwel zij zeggen doorgaans dat jouw eigen onzuivere gedachten hun onreinheid op Baba's onzelfzuchtige, reine handelingen hebben geprojecteerd. Er is eenvoudig geen methode waarmee je het van een ware gelovige kunt winnen. Ik weet dat ik ook zo ben geweest.

Er zijn verschillende soorten Sai Baba devotees:

de werkelijk vurige aanhangers, de ware gelovigen zoals ik hierboven heb beschreven. Die weigeren doorgaans te luisteren naar iets negatiefs over Sai Baba. Wanneer zij wel moeten toehoren, sluiten zij zich eenvoudig af voor alles wat je zegt. Tot die groep behoorde ik ook.

De tweede groep luistert wel naar de negatieve dingen die over Sai Baba worden gezegd, maar blijft uitgaan van de stelling: 'Sai Baba moet gewoon wel God zijn'. En precies dat punt is de doodssteek voor elke ware openheid en objectiviteit.

Zoals een computer draait op een bepaald programma, zo wijzen zij alles af dat niet aansluit bij hun programmering. In hun geval luidt het programma: 'Sai Baba is God' en elk feit dat in een andere richting wijst, wordt uitgesloten.

Dan is er nog een derde, zeldzamere groep:

Deze mensen zijn werkelijk objectief en willen echt luisteren naar nieuw bewijsmateriaal en erover nadenken, ook wanneer het hen onrustig maakt.

Voor diegenen onder jullie, waar je ook bent, die de verhalen over seksuele molestatie geloven en die de boodschap verder willen verspreiden, geloof ik dat belangrijk is het afwijzingsmechanisme te begrijpen dat aanwezig is in de geest van hen die weigeren het bewijsmateriaal te aanvaarden. Een dergelijk begrijpen kan nu juist het middel vormen om tot hen door te dringen. Maar soms is zelfs dat begrip alleen niet voldoende. In zulke gevallen is het enige dat wij doen kunnen geduld te oefenen, de eeuwenoude spirituele deugd.

Al deze individuele horrorverhalen van seksuele aanranding functioneren stuk voor stuk als een baksteen. Een enkele, twee of drie bakstenen zijn op zichzelf wellicht nauwelijks waarneembaar, maar naarmate de verhalen blijven binnenstromen en de bakstenen beginnen zich op te stapelen, wordt er een muur gevormd en een muur kan men niet negeren.

Mijn verhaal is als een van die bakstenen. Op zichzelf staand zijn deze verhalen zwak maar alle samen staan zij sterk.

Dit is de eerste maal dat ik mijn verhaal doe in iets als een openbaar forum. Met het inzenden van deze boodschap neem ik min of meer de temperatuur op van het water.

Ik voel mij nog steeds niet helemaal op mijn gemak als ik aan andere mensen mijn verhaal vertel. Tot nu toe ben ik heel voorzichtig geweest en selectief wanneer en aan wie ik mijn verhaal doe. Over hetgeen er in het interviewkamertje bij Sai Baba plaatsvond heb ik in dit bericht nog niet veel bijzonderheden gegeven. In een volgend bericht doe ik dat mogelijk wel.

Ik weet het nu nog niet zeker, maar misschien komt er een dag waarop ik een mooie uitgewerkte versie van mijn belevenissen probeer te schrijven. Er is veel meer te vertellen en er zijn meer details om aan te vullen.

Voor het geval dat deze boodschap naar andere plaatsen wordt doorgestuurd, wil ik zeggen dat deze oorspronkelijk is verschenen op de website van Craig Hamilton Parker op zijn 'Sai Baba debate posting board'.

Hoewel Craig gelooft dat Sai Baba is wie hijzelf zegt dat hij is, moedigt hij toch een open gedachtewisseling aan op dit discussieforum en houdt ook alle reacties bij op de boodschappen. Heb je belangstelling, zijn website is: www.psychics.co.uk

Om bij het message board te komen, ga in de openingspagina naar beneden tot je Sai Baba in het menu ziet staan en klik daarop. Je komt dan op een andere pagina en die brengt je bij de Sai Baba discussieclub. Zoek daar naar de boodschap met de vraag: Is Baba goed of slecht? Daar kun je nog meer redenen lezen waarom ik vind dat Sai Baba duivels is. Ga nog verder naar beneden en klik op het bericht: Sai Baba is een bedrieger. Hier vind je een aantal goede links waarmee je naar websites komt die vernietigend bewijsmateriaal leveren tegen Sai Baba.

Ik moedig jullie allen aan om dit bericht door te sturen naar iedereen die belangstelling heeft of naar mensen die erdoor geholpen kunnen worden; ik neem mijzelf voor dat ook te doen.

Omdat een aanzienlijk percentage van volgelingen de volkomen negatieve sites zal vermijden als de pest, is Craig's website wellicht de juiste plaats om die mensen te bereiken die bereikt moeten worden door de mensen onder ons die de waarheid omtrent Sai Baba kennen.

Ik wil jou, Craig, bedanken omdat je oprecht genoeg bent om dit open debat toe te laten hoewel jijzelf overtuigd bent van Sai Baba's authenticiteit.

De bekende dooddoener: Wat je zegt ben je zelf.

Je hebt echter twee dingen naar voren gebracht waarop ik je wil aanspreken.

Je zei dat voor iemand die Sai Baba ziet als een verkrachter, Sai Baba een verkrachter zal worden; als wij hem zien als God, dan wordt hij God.

Ik denk dat ik weet waar je heen wilt. Er is een filosofie die zegt dat de menselijke geest de architect is en dat waarneming en geloof samen de werkelijkheid creëren.

Hoewel ik geloof dat hier waarheid in schuilt, geloof ik ook dat die waarheid verdraaid wordt.

Als voorbeeld: Ik heb de vrijheid om niet te geloven dat de zon morgen zal opkomen; dat geloof zal mij weerhouden te aanvaarden dat de zon morgen zal opkomen maar mijn geloof kan het objectieve feit niet tegenhouden dat de zon morgen zal opkomen.

Op gelijke wijze zal mijn persoonlijke overtuiging dat Sai Baba wel of niet een verkrachter is, geen enkele verandering teweegbrengen in de objectieve werkelijkheid.

Sai Baba is wel een kinderverkrachter of hij is het niet; mijn persoonlijk geloof verandert aan de objectieve waarheid niets. Alleen mijn aanvaarding of verwerping brengt verandering aan.

'Mijn volgelingen zullen mij massaal verlaten'

Tenslotte sprak je nog over het feit dat Sai Baba in een interview aan een vrouw heeft gezegd dat zij in de toekomst een interview kon krijgen wanneer zij maar wilde, omdat de volgelingen hem in massa's zouden verlaten.

Toen ikzelf in India was, hoorde ik iets in dezelfde geest. Het schijnt dat je dit gebruikt als bewijs voor Baba's alwetendheid en als een manier om de verhalen over seksuele aanranding in twijfel te trekken.

Daarop wil ik eenvoudig dit zeggen: als jij een verkrachter was in Sai Baba's positie en je wist dat het werd rondverteld of waarschijnlijk rondverteld ging worden en dat mensen erover spraken, dan is dit toch de mooiste manier je sporen uit te wissen en de schade te beperken. Hij slaat twee vliegen in één klap. Hij schept de illusie, als het eenmaal zover is, dat deze kennis is voortgekomen uit zijn alwetendheid en tegelijkertijd zet hij de verhalen over seksuele aanranding in een kwaad daglicht. Zijn voorspelling komt niet voort uit alwetendheid maar uit de wetenschap dat alles wat hij met jonge mensen doet in zijn privé-vertrek aan het uitlekken is.

Craig, ik wil je nogmaals bedanken voor dit forum en ik wens jou en allen die dit lezen het beste.

Ik bid dat wij allen het Licht, de Liefde en de Waarheid zullen vinden die wij zoeken.