Sai Baba doet grote afbreuk aan het Evangelie van Jezus Christus

 

Datum: 19 september 2002

Door: Reinier van der Sandt

 

 

Notitie vooraf van de redactie:

Maart 2004

Het verheugt ons mede te delen dat Pastor Bertus van Schaik inmiddels eindelijk heeft ingezien dat hij met het volgen van de Indiase valse guru Sathya Sai Baba een verkeerde weg bewandeld heeft, wij wensen hem zeer veel succes met zijn bevrijding en geluk in zijn nieuwe leven!

 

 

Is er sprake is van een mogelijke verspreiding van het Sai Baba-gedachtegoed tussen katholieke gelovigen, die volgens mij als 'makke lammeren' naar de 'slachtbank' worden geleid? Deze vraag heb ik voorgelegd aan kardinaal A. J. Simonis:

1. Brief aan kardinaal A. J. Simonis van 26 augustus 2002

Aanvullende, maar niet aan de kardinaal gestuurde, informatie geef ik hier weer:

2. Brief aan kardinaal A. J. Simonis van 27 augustus 2002

Een derde bericht aan kardinaal Simonis heb ik per email verstuurd, dit betrof een mededeling, dat mij onlangs een cassetteband ter hand was gesteld, met een opname van pastor Bertus van Schaik, waarin deze zijn ervaringen met betrekking tot een reis naar India en zijn verblijf aldaar aan de ashram van Sai Baba beschrijft. Boven in het vliegtuig verzucht hij waarom Sai Baba en Jezus niet samen kunnen gaan, hij zou zo graag zien dat deze twee elkaar konden leren kennen, mijns inziens echter, voelt de pastor zich door zijn liefde voor Sai Baba ten opzichte van zijn katholieke overtuigingen min of meer in verlegenheid gebracht, bovendien kom mij, zo luisterend naar zijn betoog, de manier waarop hij over zijn werk in de kerk praat, enigzins ongeinspireerd over, en tenslotte wordt volgens mij zijn minderwaardigheidsgevoel nog eens extra versterkt, doordat hij verderop in zijn rede erkent dat hij zelfs door zowel zijn collega's als door de leiding van de kerk min of meer met de nek wordt aangekeken om zijn begaan zijn met Sai Baba, maar het onderwerp schijnt te worden stilgezwegen, uiteindelijk echter, zoals hij zelf zegt, kan niemand hem weerhouden zijn liefde voor Sai Baba te blijven voelen.

Kardinaal Simonis echter, neemt duidelijk stelling ten aanzien van de Sai Baba kwestie, want op de twee brieven door mij aan hem gestuurd, antwoordt hij op 17 september 2002:

'... want de man in kwestie doet grote afbreuk aan het Evangelie van Jezus Christus'

 

Ook kardinaal Simonis neemt stelling...

Opmerking vooraf:

In de brief gaat kardinaal er per ongeluk onterecht vanuit dat ik verbonden zou zijn geweest aan het Sai Baba gebeuren, dit is niet zo, want ik had nooit banden met de Sai Baba beweging.

Commentaar:

Deze brief wordt toont duidelijk aan dat de katholieke kerk, met als vertegenwoordiger kardinaal Simonis, niets van het gedachtegoed en de praktijken van Sathya Sai Baba in India moet hebben.

Aangenomen dat deze weerstand ook bij de meeste andere gevestigde geloofsrichtingen in Nederland aanwezig zal zijn, blijven er hiermee er slechts twee partijen over, die elkaar met gelijke overtuiging lijken te bestrijden, de devotees en ex-devotees van Sai Baba, maar hoewel het aantal tegenstanders van de 'Godman uit India' veruit in de minderheid ligt, biedt het internet tegenwoordig gelukkig de mogelijkheid om deze kleine groep sterk te doen zijn, via websites en bulletinboards over de gehele wereld laten zij met kracht van zich horen, het afkalvend proces is niet meer te stoppen, de nu nog overweldigende aanhang van Sai Baba vermindert zienderogen en niet in de laatste plaats in Nederland.

Devotee zijn is tegenwoordig moeilijk en eigenlijk 'not done', in een tijd waarin niet alleen Baba, maar ook vele andere guru's in de wereld te kampen hebben met imago-problemen door beschuldigingen van fraude en sexueel misbruik en hoewel het weglopen met een God in India, die al 76 jaar in een soort surrealistisch aandoende Disney World resideert, misschien nog tot daar aan toe is, 'devotee af' zijn, is des te erger, want vanaf het moment dat een toegewijde zich van de groep afwendt, kan hij van twee kanten onder vuur worden genomen.

Wat mij tot dit schrijven heeft aangezet, is de vraag wat nu precies de katholieke kerk voor betrokkenheid heeft bij  deze goddelijke Flirt uit India? Zijn er pastores in Nederland die inderdaad toegewijd zijn aan Sai Baba, en kan of mag dat? Wie aanbidden zij nu? Volgen zij de weg van de Paus, van God, van Jezus, of van een tweederangs goochelaar wiens kunsten beslist onder doen voor die van Hans Kazan? Of voelen zij een bepaalde band met deze Indiase Engerd, misschien wel vanwege hun eigen verleden?

De vraag stellen is hem beantwoorden; zullen toekomstige katholieke volgelingen net zoals van Schaik ook niet in een tweestrijd komen, en wat gebeurt er met hen als zij ontdekken dat zij slechts een goddelijke Pedofiel aanbidden? Niet allemaal zijn zij uit hetzelfde soort hout gesneden, als dat van doorgewinterde devotee pastor Bertus van Schaik, die waarschijnlijk tot het einde toe zijn hoofd in het zand zal blijven steken, maar kunnen zij dan op ook op hulp rekenen vanuit diezelfde katholieke kerk, die hen als 'barmharige samaritanen' terugneemt?

Welke richting moet de hedendaagse gelovige dan aanhangen? De Paus uit Italie of Sai Baba uit India, de praktizerende homo-pedofiel? Uit het bovenstaande mag blijken dat iedere weg naar geloofsmatige bewustzijnsverbreding, dus ook die van de Paus in Rome, beter is dan de weg die de volgers van Sathya Sai Baba in India bewandelen, we moeten ons niet laten misleiden door de wonderen, de speelgoedachtige, maar zeker romantische, woonomgeving en de indrukwekkende verschijning van Sai Baba, hij misleidt de goedgelovige massa...

Ex Baba

(Reinier van der Sandt)